Katarzyna Janoska: Więcej odwagi! Kodować trzeba po prostu zacząć

Katarzyna Janoska: Jestem front-end developerem - znaczy bardzo mocno wzięłam sobie do serca poradę: "obróć swoją największą pasję w zawód". Uwielbiam kodować i naprawdę się cieszę, że moje zainteresowanie okazało się być całkiem niezłym sposobem na życie, zarówno w wersji "na freelancera", jak i w różnych firmach.
Prywatnie jestem z Zawiercia, studiowałam w Krakowie, a mieszkam w Łodzi, którą z radością poznaję coraz lepiej i póki co nie zanosi się na rychłe przeprowadzki. To miasto okazało się niezwykle fascynujące i właśnie tutaj poznałam mnóstwo fantastycznych ludzi, niekoniecznie związanych z informatyką...

Katarzyna Janoska: Właściwie jestem koderem. W świecie stron internetowych to ktoś pomiędzy grafikiem a programistą. Wiele razy słyszałam, że front-end developer to taka osoba, która "sprawia, żeby grafika się klikała", ale ja w mojej pierwszej firmie zwykłam mówić chłopakom, że "ja tu jestem od tego, żeby było ładnie". Tak więc nie programuję, a koduję interfejsy.
A z czego wynikło to zainteresowanie? Z potrzeby chwili. Musiałam się tego nauczyć z powodu mojej pierwszej strony internetowej.

Katarzyna Janoska: Wielokrotnie słyszałam, że swoją pierwszą stronę ludzie pisali "do szuflady" po to tylko, żeby nauczyć się kodować. U mnie było zupełnie inaczej! Mnie prawie zawsze potrzebny jest prawdziwy powód, żeby nauczyć się czegoś nowego. Tak też było z moją pierwszą stroną... Czternaście lat temu założyłam bloga. Po dosłownie chwili blogowania uznałam, że domyślny motyw jest straszliwie brzydki. Nie zastanawiając się zbyt długo zajrzałam do panelu związanego z wyglądem bloga, otworzyłam kultowy już kursHTML.boo.pl, zapisałam go na dysku (Internet był wtedy wdzwaniany - przeczytanie całego kursu w wersji on-line na pewno doprowadziłoby mnie do bankructwa!) i zaczęłam tworzyć. Głupio się przyznać, ale... moja pierwsza strona miała błękitne tło w gwiazdki i całkiem sporo ruchomych gifów, a powstała tylko dlatego, że nie przyszło mi do głowy, że gdzieś tam są ludzie, którzy chcieliby mi sprzedać swój profesjonalny motyw.I bardzo dobrze! Dzięki temu dzisiaj wykonuję najlepszy zawód świata.

Katarzyna Janoska: Firma, w której pracowałam tworzyła strony oparte między innymi na WordPressie. Od razu polubiłam ten CMS, zwłaszcza że w porównaniu do konkurencyjnych systemów wydał mi się superprosty i przejrzysty, a z upływem lat jest już tylko lepiej!

Katarzyna Janoska: Jak już wspomniałam, pierwszego bloga miałam już czternaście lat temu. Na blog.pl. Później adresy i systemy blogowe się zmieniały - niewątpliwie najlepiej wspominam czasy na jogger.pl, ale moja fascynacja WordPressem sprawiła, że ostatecznie "wylądowałam" na własnym blog.anoriell.eu.
O czym piszę? Właściwie o wszystkim... Chociaż najprzyjemniej pisze mi się o podróżach, gotowaniu i książkach. Co ciekawe chyba nigdy nie napisałam czysto technicznego wpisu. Blog zdecydowanie jest dla mnie odpoczynkiem od pracy.

Katarzyna Janoska: Ostatnio niestety niewiele. Częściej czytam i komentuję u innych niż sama coś napiszę. W dużej mierze dlatego, że w pracy już i tak bardzo wiele czasu spędzam "patrząc na literki", ale mam mocne postanowienie poprawy!

Katarzyna Janoska: Największym krokiem w tej chwili byłby powrót do regularnego pisania. Mam mnóstwo pomysłów na nowe notki - niektóre tematy mam nawet spisane. Koniecznie muszę wygospodarować trochę czasu tylko dla bloga.

Katarzyna Janoska: Nigdy nie planowałam tworzenia kursów, ani pisania książek. Wydaje mi się, że nie mam talentu pedagogicznego, chociaż słyszałam że potrafię być bardzo cierpliwa, kiedy staram się coś komuś wyjaśnić.

Katarzyna Janoska: W tej chwili pracuję w OnTheGoSystems. Biorę udział w tworzeniu wtyczki WPML - oczywiście od strony front-endu. Na co dzień tworzę również strony internetowe przy użyciu drugiego dużego narzędzia tej firmy - dzięki czemu myślę, że mogę nieskromnie powiedzieć: prawdopodobnie jestem najlepszym specjalistą pakietu Toolset na świecie.

Katarzyna Janoska: Chyba nie potrafiłabym wymienić jednego najciekawszego projektu, który realizowałam, ale niewątpliwie najlepiej wspominam te, przy których bardzo dużo się nauczyłam.

Katarzyna Janoska: Niestety nie. Większość zleceń, które realizowałam, kiedy jeszcze współpracowałam bezpośrednio z klientami to były strony z grafiką dostarczaną przez klienta, a więc w większości przypadków pisałam motywy od zera.

Katarzyna Janoska: Na pewno chciałabym rozwijać swoje umiejętności związane z front-endem, ale coraz bardziej interesuje mnie również kwestia użyteczności. Bardzo chciałabym się więcej w tej dziedzinie nauczyć i z sukcesem łączyć te dwie pasje.

Katarzyna Janoska: Tak, to prawda - znamy się z Jakubem bardzo dobrze i razem zdobywamy Koronę Europy. To on kilka lat temu zaraził mnie tą pasją. Mnie w tych wyprawach interesują nie tylko same góry, ale przede wszystkim okolice, które można zwiedzić przy okazji realizowania "misji" zdobycia najwyższego szczytu każdego kraju na kontynencie.

Katarzyna Janoska: Na co dzień kilka godzin pracuje przed komputerem, więc w ramach hobby staram się rozwijać zainteresowania całkowicie lub prawie całkowicie off-line. W długie zimowe wieczory uwielbiam czytać fantastykę, grać w planszówki i gotować nowe potrawy, które potem opisuję na blogu, a jeśli tylko za oknem nie pada ruszamy ze znajomymi w teren w poszukiwaniu jeszcze nieodkrytych skrzynek OpenCaching. Odnajdowanie skrytek pochowanych wszędzie wokół jest dla mnie idealnym sposobem na rozerwanie się i przy okazji odwiedzenie zakątków miasta (i nie tylko), o których nie miałabym pojęcia gdyby nie te pudełeczka z logbookiem.

Katarzyna Janoska: Więcej odwagi! Kodować trzeba po prostu zacząć. Wymyślić ciekawy projekt i go zrealizować, a potem koniecznie pochwalić się światu.
Znajomi ciągle mnie pytają, czy znam front-end developera godnego polecenia i niestety muszę odpowiadać, że poleciłam już wszystkich. Kodowanie nie jest takie trudne! Może nie jest tak, jak mówią złośliwi, że koderem można zostać w weekend, ale to na pewno jest wystarczająca ilość czasu, żeby zacząć!

Katarzyna Janoska: Dziękuję również! Pozdrawiam.